این روزها انیمیشنسازهای ایرانی دارند وارد یک فضای جدی و کاملا متفاوت با گذشته میشوند. تا چند سال پیش آنقدر اوضاع انیمیشن و تکنولوژِ انیمیشن سازی در کشور بد بود که حتی نمیتوانست تصورش را کرد که یک انیمیشن حرفهای ایرانی ساخته شود. چند سال پیش با ساخته شدن "تهران 1500" که خروجی سازنده مجموعه انیمیشنهای راهنمایی و رانندگی (داداش سیا) بود و همچنین رستم و سهراب ،انیمیشن سازی وارد فاز جدیتری شد. مسیری که امسال با "شاهزاده روم" تکمیل شد و انیمیشنی روی پرده سینماها نشست که آرزوی چندین ساله اساتید انیمیشن سازی بود.
شاهزاده روم یک سرو گردن از رستم و سهراب و ... هم بالاتر است. داستانی
مناسب و جذاب دارد که درباره مادر بزرگوار حضرت ولیعصر( عج) است و آنقدر
لطیف ساخته شدهاست که میتواند بچه ها را تا پایان فیلم روی صندلی سینما
بنشاند.
اما با وجود این خیز بلند گروهی از جوانان مومن و انقلابی در مسیر انیمیشن
سازی که کف خواستهها از انیمیشن سازی را بالا برد، متاسفانه درد دلهای
سازندگان آن حکایت از بی اهمیتی مسولان نسبت به این هنر مهم دارد.
جعفری تهیه کننده انیمیشن که این اثر را با سرمایه بخش خصوصی ساختهاست مدعی شد: در «شاهزاده روم» به این نتیجه رسیدیم که ما باید هزینه ساخت پروژه را به طور کامل از جانب خودمان تامین کنیم وقتی این اتفاق افتاد سعی کردیم به سراغ نهاد های دولتی و غیر دولتی که می توانستند حامی این حوزه شوند برویم تقریبا می توانم بگویم هیچ نهاد مرتبط با این موضوع نیست که ما به سراغش نرفته باشیم اما هیچ کدام از آنها را موفق نشدیم که قانع کنیم «شاهزاده روم» هم تمام ویژگی هایی که باید یک کار داشته باشد و نهادهای فرهنگی کشور آن را کمک کنند داشت اما هیچ کدام از نهادها حاضر نشدند که از آن حمایت کنند.