دولت روحانی؛ جشن 24 خرداد؛ نان و بنزین هزار تومانی!

به گزارش سرویس سیاسی شیرازه، 2 سال از 24 خردادماه سال 92 می گذرد و حجت الاسلام روحانی که فکر نمی کرد شعارهایش با اقبال عمومی مواجه شود، امروز سکاندار امور اجرائی کشور است. دولت یازدهم با شعار تدبیر و امید با در پیش گرفتن مشی اعتدال از همان ابتدا در داخل کشور بر مسئله مهم و حیاتی نجات اقتصاد و بهبود معیشت مردم متمرکز شد و در خارج از مرزها با شعار تعامل سازنده با جهان دنبال گره گشایی از مشکلات بود.

روز گذشته رئیس جمهور روحانی نشستی با رسانه ها داشت تا گزارشی از تلاش 2 ساله دولت برای تحقق شعارهایش در عرصه داخلی و خارجی ارائه کند. بیشتر سخنان و سوالات خبرنگاران حول مسایل اقتصادی، مذاکرات هسته ای و موضوعاتی همچون عفاف و حجاب و لغو کنسرت ها بود. پاسخ های رئیس جمهور این بار کم حاشیه تر از همیشه و بر مبنای امید بخشی بود. کار درستی که نه تنها مسئولین بلکه تمام کسانی که نوعی با افکار عمومی مرتبط هستند بایستی در انجام این رسالت مهم از هیچ کوششی دریغ نکنند اما نباید در بیان واقعیات، سیاه نمایی کرد که امید از جامعه رخت بربندد و نه وضعیت جامعه را گلستان و مدینه فاضله معرفی کرد بلکه باید با پرهیز از محافظه کاری و در باغ سبز نشان دادن، شفاف و صادقانه با مردم صحبت کرد تا همدلی و همزبانی تعبیر شود.

حسن روحانی گفت که تورم را کنترل و کاهش دادیم، رشد اقتصادی را مثبت کردیم، از رکود عبور کردیم وارد رونق شدیم، 9 میلیون و 200 هزار نفر بیمه درمانی شدند؛ 10 میلیون نفر از حاشیه نشین‌های شهرهای بزرگ تحت پوشش خدمات درمانی قرار گرفتند. 11 میلیون نفر تحت پوشش حمایت  کالایی قرار گرفتند. بازار آرام است و ثبات خوبی دارد. افزایش قیمت ها متناسب با نرخ تورم است و...

این آمار و ارقام امیدوارکننده گرچه می تواند از حیث مبنای محاسبه و استاندارهای آماری درست باشد اما با واقعیات جامعه و کف بازار و در یک کلمه جیب مردم همخوانی چندانی ندارد. مردم که از جیب خود به خوبی آگاهند نمی توانند از آمارهای این چنینی ابراز خوشحالی کنند چرا که گرانی های مکرر نمی گذارد این خوشحالی دوامی داشته باشد و لبخند شادی از روی چهره مخاطب امیدوار به آمار و ارقام، رنگ می‌بازد!

 رئیس جمهور روز گذشته گفت: «معیار تورم جیب مردم است. در زمینه گرانی و ارزانی و زندگی هم معیار جیب مردم است.» گرچه اذعان به این موضوه در جای خود اهمیت دارد اما آیا شاخص های آماری که دولت قاطعانه بر صحت آن اصرار می ورزد واقعا بر مبنای جیب مردم محاسبه می شوند؟ مردم این طور فکر نمی کنند و اعتمادی به آمارهای کاهش تورم و رونق اقتصادی و... ندارند چرا که کاهش تورم را در زندگی خود لمس نمی کنند. وقتی نان گران بلای جان مردم! گوشت و لبنیات در سفره ها کمرنگ! دست محرومان از میوه کوتاه و نهایتا سفره ۹۴ کوچک تر از سفره  93 شده چگونه مردم می توانند این دوگانگی را هضم کنند؟

کارشناسان هم با مردم هم نظرند. به عنوان نمونه حسین راغفر استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا معتقد است دولت در حوزه اقتصاد هیچ کار مشخص و روشنی انجام نداده است و بسیار عقب است و تصمیمات در این حوزه بسیار کند اتخاذ می‌شود.

ابراهیم نکو عضو کمیسیون اقتصادی مجلس هم می گوید: اگر بخواهیم از زبان مردم تحلیل کنیم، هنوز اتفاقات خوبی در معیشت مردم اتفاق نیفتاده است

دولت مردان باید در عمل مردم را ولی نعمت خود بدانند و بر این باور باشند، مردم در شرایط حساسی قرار دارند و می دانند که سوء تدبیرها و سوء مدیریتها از یک طرف و تحریم های پرشمار استکبار جهانی از طرف دیگر شرایط بسیار سختی را برای آن ها رقم زده است و در این اوضاع و احوال امیدشان پس از خدواند متعال به سرپنجه های تدبیر دولتمردان است.

مردم صبور و مقاوم می خواهند دولت خود را بیشتر به آن ها نزدیک کند و مسائل را صریح و شفاف با آن ها در میان بگذارد. مردم انتظار دارند اگر دولت آن ها را به صبوری و تحمل رنج و مشقت ها فرا می خواند، خود، پیش قراول این حرکت باشد، نه این که به انواع و اقسام مناسبت ها از جمله سالگرد 24 خرداد با همایش های جورواجور حتی در محرومترین نقاط کشور اقدام به ریخت و پاش کند.

باور این موضوع که دولت اعتدال این روزها، نان و بنزین هزار تومانی را دستاورد می خواند و با کوبیدن بر طبل شادانه، جشن می گیرد برای مردم سخت ناگوار است.

مادر

ما یک ملت قوی هستیم

وضعیت محتوایی صفحات فارسی فیس‌بوک

گرداب: داده‌نمای زیر نتیجه بررسی 500 صفحه برتر فارسی زبان شبکه فیس‌بوک است. 

(دریافت داده‌نما در قالب PDF)

ما در ره عشق تو اسیران بلاییم

ما در ره عشق تو اسیران بلاییم

                                                 کس نیست چنین عاشق بیچاره که ماییم

 

بر ما نظری کن که در این شهر غریبیم

                                                       بر ما کرمی کن که در این شهر گداییم

 

زهدی نه که در کنج مناجات نشینیم

                                                             وجدی نه که در گرد خرابات برآییم

 

نه اهل صلاحیم و نه مستان خرابیم

                                                            اینجا نه و آنجا نه که گوییم کجاییم

 

حلاج وشانیم که از دار نترسیم

                                                        مجنون صفتانیم که در عشق خداییم

 

ترسیدن ما هم چو از بیم بلا بود

                                                         اکنون ز چه ترسیم که در عین بلاییم

 

ما را به تو سریست که کس محرم آن نیست

                                                           گر سر برود سر تو با کس نگشاییم

 

ما را نه غم دوزخ و نه حرص بهشت است

                                                              بردار ز رخ پرده که مشتاق لقاییم

 

دریاب دل شمس خدا مفتخر تبریز

                                                          رحم آر که ما سوخته‌ی داغ خدایی

مولوی
 

175 شهیدغواص+عکس

نشست خبری سردار باقرزاده فرمانده کمیته جستجوی مفقودین ستادکل نیروهای مسلح و رونمایی از پیکر مطهر یکی از 175 شهیدغواص تفحص شده عملیات کربلای 4 صبح یکشنبه هفدهم‌خردادماه در معراج شهدا برگزار شد.

دیدن تمام عکس ها

تو چه با غیرت ، نگران چادر مادرت بودی

رضایت نامه را گذاشت جلوی مادرش

چه امضا بکنی ،چه امضا نکنی ، من میرم!

اما اگر امضا نکنی من خیالم راحت نیست.

شاید هم جنازه ام پیدا نشه!

در دل مادر آشوبی به پا شد.

رضایت نامه را امضا کرد. 

پسر از شدت شوق سر به سر مادرش میگذاشت

جنازه ام را که آوردند ، یه وقت خودت را گم نکنی

بیهوش نشی هااا

چادرت را هم محکم بگیر!

تو چه با غیرت نگران چادر مادرت بودی

و برخی مردان شهر من چه راحت تر خودشان چادر از سر زنانشان برداشتند.

من از گفتن شرمنده ام ، شرم دارم!!! ...

اینجا کلاس درس‌ ماست

اینجا کلاس ِ درس‌ ِ(!) ماست 

اینجا یک ترم بالاتر که می روی مانتو و مقنعه ات بالاتر می رود

اینجا یک ترم بالاتر که میروی به قول معروف کلاسَت بالاتر می رود 

اینجا یک ترم بالاتر که می روی روابط اجتماعی ات(با آقایان) بالاتر می رود

اینجا یک ترم بالاتر که می روی ... 

عجیب است سر کلاس ما جای بالا رفتن ِ شعور و ارزش و حیا خالی ست

رمز

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

یاد امام (ره)

یاد و خاطره بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت آیت الله العظمی روح الله موسوی خمینی (ره) گرامی باد.













منبع : مهر

در هیچ سری نیست که سرّی ز خدا نیست

کس نیست که افتاده آن زلف دوتا نیست

در رهگذر کیست که دامی ز بلا نیست

چون چشم تو دل می‌برد از گوشه نشینان

همراه تو بودن گنه از جانب ما نیست

روی تو مگر آینه لطف الهیست

حقا که چنین است و در این روی و ریا نیست

نرگس طلبد شیوه چشم تو زهی چشم

مسکین خبرش از سر و در دیده حیا نیست

از بهر خدا زلف مپیرای که ما را

شب نیست که صد عربده با باد صبا نیست

بازآی که بی روی تو ای شمع دل افروز

در بزم حریفان اثر نور و صفا نیست

تیمار غریبان اثر ذکر جمیل است

جانا مگر این قاعده در شهر شما نیست

دی می‌شد و گفتم صنما عهد به جای آر

گفتا غلطی خواجه در این عهد وفا نیست

گر پیر مغان مرشد من شد چه تفاوت

در هیچ سری نیست که سری ز خدا نیست

عاشق چه کند گر نکشد بار ملامت

با هیچ دلاور سپر تیر قضا نیست

در صومعه زاهد و در خلوت صوفی

جز گوشه ابروی تو محراب دعا نیست

ای چنگ فروبرده به خون دل حافظ

فکرت مگر از غیرت قرآن و خدا نیست

حافظ شیرازی

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود

وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود

من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او

گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود

گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون

پنهان نمی‌ماند که خون بر آستانم می‌رود

محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان

کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود

او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان

دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود

برگشت یار سرکشم بگذاشت عیش ناخوشم

چون مجمری پرآتشم کز سر دخانم می‌رود

با آن همه بیداد او وین عهد بی‌بنیاد او

در سینه دارم یاد او یا بر زبانم می‌رود

بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین

کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می‌رود

شب تا سحر می‌نغنوم و اندرز کس می‌نشنوم

وین ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود

گفتم بگریم تا ابل چون خر فروماند به گل

وین نیز نتوانم که دل با کاروانم می‌رود

صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من

گر چه نباشد کار من هم کار از آنم می‌رود

در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن

من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

سعدی فغان از دست ما لایق نبود ای بی‌وفا

طاقت نمیارم جفا کار از فغانم می‌رود

راهپیمایی نمازگزاران شیرازی در حمایت از دستاوردهای هسته ای

نمازگزاران شهر شیراز پس از اقامه نماز جمعه،در حمایت از دستاوردهای هسته ای در روز جمعه هشتم خرداد 1394 راهپیمایی کردند.

اجتماع بزرگ اجازه نمی دهیم در مشهد

اجتماع بزرگ «اجازه‌ نمی‌دهیم» عصر پنجشنبه هفتم خرداد 1394 ، با حضور جمع کثیری از مردم در میدان شهدای مشهد برگزار شد.

من محمد(ص) را دوست دارم

جمعی از مسافران و شهروندان شیعه و سنی جزیره کیش با بدست گرفتن پلاکارت من محمد (ص) را دوست دارم ارادت خود را نسبت به ساحت مقدس حضرت رسول ابراز داشتند.

تجمع بزرگ لبیک یا امام در قم

تجمع بزرگ حمایت از مواضع رهبر معظم انقلاب در مذاکرات هسته‌ای عصر شنبه نهم خردادماه با حضور جمع کثیری از طلاب و شهروندان قم در مدرسه فیضیه و میدان آستانه برگزار شد.

اجتماع بزرگ « ما اجازه نمی‌دهیم » در اصفهان

اجتماع بزرگ «ما اجازه نمی‌دهیم» با حضور هزاران نفری مردم عصر جمعه هشتم خرداد در اصفهان برگزار شد.

پرواز آرمیتا+عکس

"پرواز" یکی از آرزوهای آرمیتا بود که در دیدار امام خامنه ای در تاریخ 90/10/29 با خانواده دانشمند هسته ای، شهید داریوش رضایی نژاد، مطرح شده بود. به همت " یگان ویژه فاتحین بسیج " سپاه حضرت محمدرسول الله(ص) تهران بزرگ، امروز این آرزوی آرمیتا به تجربه‌ای به یاد ماندنی تبدیل شد.

مشاهده عکس

گزارش مشروح «خبرگزاری دانشجو» از متفاوت‌ترین جشن سیاسی کشور

ماموران آژانس انرژی اتمی: «دکتر سلام» باید پلمپ شود!/ ظرفیت بالای مسئولین با شوخی‌های «دکتر سلامی‌»/

 باز هم غیبت دولتی‌ها

من اجازه نمیدهم بیگانگان بیایند از دانشمندان هسته ای کشورمان بازجویی کنند

  حالا در همین مذاکرات باز حرفهای تازه‌ای میزنند.

[مثلا] بازرسی‌ها،گفتیم که اجازه نمیدهیم از هیچ‌یک از مراکز نظامی هیچ بازرسی‌ای از سوی بیگانگان صورت بگیرد.

میگویند بایستی ما بیاییم با دانشمندان شما مصاحبه کنیم یعنی در واقع بازجویی کنیم. ما اجازه نمیدهیم به حریم دانشمندان هسته‌ای ما و دانشمندان در هر رشته‌ی حسّاس و مهمّی، اندک‌اهانتی بشود.

من اجازه نمیدهم بیگانگان بیایند با داشمندان ما، با فرزندان برجسته و عزیز ملّت ایران که این دانش گسترده را به اینجا رسانده‌اند، بخواهند بنشینند حرف بزنند. در دنیا هیچ عاقلی اجازه نمیدهد، هیچ دولتی اجازه نمیدهد؛ دانشمندانشان را مخفی میکنند، نمیگذارند اسمهایشان را هم کسی بفهمد.

دشمن پُررو و وقیح توقّع دارد اجازه بدهند راه را باز کنند و بیایند با دانشمندان ما، با اساتید ما، با محقّقین ما گفتگو کنند، مذاکره کنند. درباره‌ی چه؟ درباره‌ی یک پیشرفت اساسی بومی علمی در کشور.

این اجازه مطلقاً داده نخواهد شد؛

این را هم دشمنان بدانند، هم کسانی که منتظرند ببینند تصمیم نظام جمهوری اسلامی چه میشود، بدانند.